#gwiazdy na niebie

[motylekaany]

Mimo, że nie istniejesz ja piszę do ciebie. Gwiazdy na niebie przypomniają mi ciebie. Jasne ty masz serce a duszy ci brak. Razem pokolorujmy świat. Rozpoznaje iluzje i kłamstwa, próbuje sobie przyznać, że to nie gra. A jednak występuje błąd. Kaszle krwią posypaną żelazem, a wszyscy ignorują mnie. Potrzebuję wdech tlenu a jedyne czym oddycham to węglem. Przegryzam zęby z złości, która sama się pojawiła, a jeszcze niedawno czułem euforię a potem smutek. Szukam pozytywnej myśli i celu. A jedyne co znajduje to pustkę.

- Leonix

[queenofclubsmafiaworld]

﹅⠀ℒ⠀︰⠀♡﹒❛ ʷ ᶤ ᶰ ᵗ ᵉ ʳ ⠀ᵗ ᶤ ᵐ ᵉ ❄️ ‣   ᵐᵒᵒᵈᵇᵒᵃʳᵈ ; 𝐜𝐡𝐫𝐢𝐬𝐭𝐦𝐚𝐬 𝐞𝐯𝐞 𝐩𝐚𝐫𝐭𝐲 - Twoja postać na uroczystym, świątecznym balu! ˗ˏˋ ★ ˎˊ˗

☾ ✧･ﾟ: *✧･ﾟ:* 　-ˋˏ ༻✿༺ ˎˊ-　*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧☽

❦

♫ ♪ ♪ ♫ ♩ ♬ ♭ ♮ ♯

┍━━━━━♥♠♣♦━━━━━┑

@maestro-sullivan

┕━━━━━♥♠♣♦━━━━━

🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮

Sala balowa tonęła w blasku. Kryształowe żyrandole lśniły niczym gwiazdy na nocnym niebie, a ściany odbijały ich światło, tworząc iluzję nieskończoności. Świąteczna dekoracja łączyła w sobie przepych Belle Époque i subtelność współczesnych akcentów – srebrzyste girlandy, żywe gałęzie świerku zdobione ręcznie malowanymi bombkami oraz delikatne wstążki w głębokim odcieniu karmazynu. Na środku sali stała imponująca choinka, której igliwie pachniało tak intensywnie, jakby las został przyniesiony wprost na bal.

Sophija pojawiła się w wielkim stylu, co było do przewidzenia. Jej suknia, uszyta z materiału przypominającego płynne złoto, zdawała się poruszać w rytmie światła, z każdym krokiem tworząc nowe refleksy. Dekolt w kształcie serca i finezyjnie upięte rękawy nadawały jej sylwetce królewskiej elegancji, lecz to dodatki były prawdziwym ukłonem w stronę jej artystycznej duszy. Na szyi Sophiji lśnił naszyjnik, złożony z delikatnie splecionych pędzli, każdy zdobiony kamieniem szlachetnym w odcieniach farb olejnych.

Włosy miała upięte w luźny kok, z którego wysuwały się pojedyncze pasma, jakby wyjęte z obrazów prerafaelitów. W uszach kołysały się kolczyki w kształcie trefli, a czerwona szminka na ustach kontrastowała z subtelnym makijażem oczu, podkreślającym ich głębię.

Treflowa Dama wchodziła do sali z wdziękiem, ale także pewną nonszalancją. Niosła w dłoni kieliszek musującego wina, z którym unosiła się delikatna nuta owoców cytrusowych. Zatrzymywała się przy grupkach gości, wymieniając uwagi z tajemniczym uśmiechem. Każdy, kto z nią rozmawiał, czuł się, jakby czas przestał istnieć.

Gdy rozpoczęły się tańce, nie mogło zabraknąć jej na parkiecie. W towarzystwie iluzjonisty Dantego O' Sullivana @maestro-sullivan, który prowadził ją z finezją i pewnością mistrza, Sophija zdawała się tańczyć nie tylko w rytm muzyki, ale także w harmonii z powietrzem. Była jak ogień – hipnotyzująca, pełna energii i niemożliwa do uchwycenia.

W kuluarach dało się słyszeć różne komentarze:

„To nie jest zwykły bal, to teatr” - mówiła jedna z dam w koronkowej sukni.

„Sophija jest jak choinka – błyszczy, ale wokół niej zawsze jest jakaś tajemnica”- dodał mężczyzna w aksamitnej marynarce, próbując ukryć zachwyt.

Wieczór osiągnął kulminację, gdy Sophija niespodziewanie wspięła się na małą scenę obok orkiestry i zaśpiewała improwizowaną wersję świątecznej piosenki. Jej głos – ciepły, głęboki i pełen emocji – wypełnił salę, tworząc niezapomnianą atmosferę. Kiedy skończyła, aplauz trwał tak długo, że musiała wrócić na scenę, by ukłonić się jeszcze raz.

Świąteczny bal zakończył się późno w nocy, a Sophija, jak przystało na gwiazdę, opuściła salę jako jedna z ostatnich, wśród szeptów i spojrzeń pełnych podziwu. Ktoś powiedział, że widziano ją na tarasie, patrzącą na gwiazdy. Może w jej myślach był nowy obraz, a może tylko czekała na coś, co znała tylko ona. Zwłaszcza, że podczas jednej z magicznych sztuczek zniknęła wraz ze Sztukmistrzem wprost ze sceny...

🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮🝮

Specjalne i wielkie podziękowania za "ogarnięcie" dla mnie gifów w jednego gifa dla Kartmistrza! Jeszcze raz serdecznie Ci dziękuję @x-cajunspice 💚.

[zniszczonyprzezswiat]

Gwiazdy świecą jasno na niebie a ja gasnę w samotności…

[loveloki555]

Helena

''Słońce było już wysoko na niebie, gdy nazajutrz dzień kniaziówna otworzyła ze snu oczy. Wzrok jej padł naprzód na pułap i zatrzymał się na nim długo, poczem obiegł całą komnatę. Wracająca przytomność walczyła jeszcze w dziewczynie z resztkami snu i marzeń. Na twarzy jej odmalowało się zdziwienie i niepokój. Gdzie jest? skąd się wzięła i w czyjej jest mocy? Czy śni jeszcze, czy widzi na jawie? Co znaczy ten przepych, który ją otacza? Co się z nią działo dotąd? W tej chwili straszne sceny wzięcia Baru stanęły nagle przed nią, jakby żywe. Przypomniała sobie wszystko: rzeź tysięcy narodu, szlachty, mieszczan, księży, zakonnic i dzieci — pomazane krwią twarze czerni, szyje i głowy poobwijane w dymiące jeszcze trzewia, pijane wrzaski, ów sądny dzień wycinanego w pień miasta — nakoniec zjawienie się Bohuna i porwanie. Przypomniała sobie i to, jak w chwili rozpaczy padła na nóż nadstawiony własną ręką — i zimny pot operlił teraz jej skronie. Widać nóż ześliznął się jej po ramieniu, bo czuje tylko trochę bólu, ale zarazem czuje, że żyje, że wraca jej siła i zdrowie, pamięta wreszcie, że długo, długo wieziono ją gdzieś w kołysce. Ale gdzie jest teraz? Czy w zamku jakim, czy uratowana, odbita, bezpieczna? I znowu obiega oczyma komnatę. Okienka w niej jak w chacie chłopskiej, małe, kwadratowe i świata przez nie nie widać, bo zamiast szyb zasłaniają je błony białe. Byłażby to rzeczywiście chata chłopska? Ale nie może być, bo świadczy przeciw temu niezmierny przepych wewnętrzny. Zamiast pułapu zwiesza się nad dziewczyną jedna ogromna opona z purpurowego jedwabiu w złote gwiazdy i księżyce, ściany niezbyt przestronne, ale całkiem przybrane w makaty, na podłodze leży różnowzory kobierzec, jakby żywymi kwiatami usłany. Okap na kominie pokryty perskim tyftykiem, wszędy złote frendzle, jedwabie, aksamity, począwszy od ścian pułapu, aż do poduszek, na których spoczywa jej głowa. Jasne światło dzienne, przesiąkając przez błony okienek, rozświeca wnętrze, ale i gubi się w tych purpurach, ciemnych fioletach i szafirach aksamitu, tworząc jakąś uroczą tęczową pomrokę.'' H. Sienkiewicz, ''Ogniem i mieczem''

[deathissolution]

8 miliardów ludzi na świecie, wszyscy patrzymy w te same gwiazdy na niebie i wszyscy za czymś tęsknimy, czegoś nam brakuje, wszyscy mamy inne myśli, wszyscy pracujemy, uczymy się i robimy wszystko, aby godnie to przeżyć. Mamy swoje życia, swoje zainteresowania, swoje wady i zalety. Wszyscy jesteśmy po prostu ludźmi. Albo aż ludźmi.

[obsesj-a]

być z Tobą nie było mi dane

choć w duszy niczego więcej nie chciałam

nasze czułości od zawsze zakazane

serce złamane, a tak mocno nim kochałam

mogłabym przysiąc, że jestem dla Ciebie

a Ty dla mnie, stworzony na zawsze

tak jak gwiazdy na bezchmurnym niebie

oddaleni od siebie na dwie różne plansze

[eutanazje]

Wstęp

Było ciemno. Ani jednej gwiazdy na niebie, żadnego śladu po księżycu. Czarna, bezgwiezdna noc. Na szczyt wieży dotarła szybciej niż kiedykolwiek, choć każdy stopień, który musiała pokonać zdawał się być wyższy od poprzedniego. Nie wiedziała czy zdążyła. Serce biło jej jak oszalałe, gdy sprawdzała każdy możliwy zakamarek ostatniego piętra.

Było ciemno, gdy w końcu zobaczyła jego znajomą sylwetkę za balustradą. Rozwichrzone przez wiatr włosy i łzy mieszające się z deszczem na jego bladej twarzy. Odwrócił się w jej stronę i ich spojrzenia spotkały się na kilka sekund. Wystarczająco, aby ujrzała jego martwe oczy.

Było ciemno, gdy zrozumiała, że naprawdę zamierza to zrobić. Był zdecydowany. I nie była to nowa decyzja. Spóźniła się. Nie o kilka minut, nie o kilka godzin, nie o kilka dni. Uśmiechnął się smutno w jej stronę po raz ostatni, a ona po raz pierwszy zrozumiała znaczenie tego uśmiechu. Wiele rzeczy zaczynamy rozumieć późno, jeszcze więcej – bardzo późno, najwięcej – zbyt późno.

- Wiesz, że podjął tę decyzję dawno temu. - Usłyszała nagle obcy głos, wyrywający ją z zamyślenia. Otworzyła oczy. Było jasno. Zbyt jasno. W rękach trzymała bukiet fiołków. - Nic nie mogłaś poradzić.

- Nie mogłam. - Potwierdziła szeptem, próbując okłamać samą siebie.

Lecz mogła, jednak dała się zwieść jego uśmiechom, nie widząc wcześniej, że te uśmiechy jedyne co miały na celu, to dodać jej otuchy. A ona zapatrzona w te przebłyski światla nie zauważyła, jak wokół robilo sie coraz ciemniej, aż nie sposób było tego zignorować. A może nie chciała tego widzieć? Może zbyt mocno chciała wierzyć, że nie skończy się to dokładnie tak, jak się skończyło?

Było jasno i nienawidziła tej jasności, gdy składała kwiaty na jego grobie. Zbyt długo w niej trwała, unikając mroku, kiedy on jedyne co znał, to ciemność. To było niesprawiedliwe.

Jak na złość, gdy tego samego wieczoru wróciła na wieżę, nocne niebo iskrzyło się od gwiazd, a blade światło księżyca rozjaśniało mrok. Było jasno, a tak być nie miało.

Usiadła na kamiennej posadce, nie będąc pewną, czy bardziej chce jej się śmiać czy płakać. Nie żyła w tej samej ciemności co on i nawet nie mogła w tej samej ciemności umrzeć. Pieprzona ironia losu.

[klepsydr4cz4su]

21 luty 2024

Już za 8 dni koniec miesiąca! Wreszcie, bo ten miesiąc mi się już tak dłuży, że to jest jakiś hit.

Dzisiaj odebrałam 3 paczki. Kupiłam spodnie, bezrękawnik oraz lalkę monsterhigh!!!

Uwaga, uwaga...przedstawiam wam również mój wzór na dziarę. I nie, nie jest to motylek 😆😆

Jest to sztylet jako symbol sprawiedliwości i wałki do samego końca z lunulą, która ma znaczenie kobiecości. Po jednej i drugiej stronie lunuli są gwizdki. Ta po lewej stronie to gwiazdka narysowana przez moją siostrę a ta po prawej to gwiazdka narysowana przeze mnie. W znaczeniu ma takie znaczenie dla mnie, że nie ważne gdzie będziemy na ziemi to nasze gwiazdy będą na niebie i będziemy mogły razem na nie patrzeć.

Google: Księżyc występujący w pozycji odwróconego półksiężyca to symbol kobiecości. Taki znak jest określany jako Lunula. Jest też silnie powiązany z księżycowym kultem Słowian i ludów germańskich.

Wiem, że już późniejsze tatuaże nie będą miały często znaczenia dlatego postanowiłam, że ten pierwszy znaczenie musi mieć :D

A dzisiaj to ogólnie nic się nie działo. Rano miałam korepetycje na których brzuch mnie bardzo rozbolał, więc postanowiłam nie iść do szkoły. Posprzątałam zatem dokładniej rzeczy siostry i ogarnęłam kuchnie, ale to już zwyczaj. Wieczorkiem odebrałam paczki i jak rodzice wrócili do domu to chwilę z nimi powiedziałam. Później prysznic i do spania.

To tyle, trzymajcie się

[klykcielewe]

Horoskop

Jagna Sosjerka, 30.09.2023

Horoskop na następny miesiąc dla wszystkich znaków zodiaku. Gwiazdy na niebie są niezliczone. Gwiazdy w niebie pewnego dnia zostaną policzone.

Horoskop na październik - Baran (21 marca - 19 kwietnia) Jesteś dokładnie tam, gdzie trzeba. Zamknij oczy. Widzisz?

Horoskop na październik - Byk (20 kwietnia - 20 maja) Nigdy nie zobaczysz wszystkiego. Nikt nigdy Cię nie zobaczy. Spójrz. Widzisz?

Horoskop na październik - bliźnięta (21 maja - 20 czerwca) Widzisz ją? Widzisz Bernadetę Żmijowiec?

Horoskop na październik - Rak (21 czerwca - 22 lipca) Masz mało czasu. Koniec nadejdzie niedługo. Możesz go już zobaczyć. Widzisz?

Horoskop na październik - Lew (23 lipca - 22 sierpnia) Otwórz oczy szerzej. SZERZEJ. PATRZ UWAŻNIEJ. WIDZISZ?

Horoskop na październik - Panna (23 sierpnia - 22 września) Co Cię trapi? Czyż nie jest idealnie? Nie? Nie widzisz?

Horoskop na październik - Waga (23 września - 22 października) Ostateczne zrozumienie jest w tobie. Twoja miłość, każda najmniejsza część ciebie składa się na odpowiedź. Ja wiem i On wie, że Ty widzisz.

Horoskop na październik - Skorpion (23 października - 21 listopada) Nie patrzysz wystarczająco uważnie. Spójrz głębiej, a zobaczysz. Głębiej. Jeszcze głębiej. Czy teraz widzisz?

Horoskop na październik - Strzelec (22 listopada - 21 grudnia) Patrz dalej przed siebie. Dobro jest nieograniczone, jeśli tylko zdobędziesz się na to, żeby je dostrzec. Patrz. Widzisz?

Horoskop na październik - Koziorożec (22 grudnia - 19 stycznia) Czy to, o co się tak martwisz naprawdę ma znaczenie? Co ma znaczenie? Kto decyduje, co ma znaczenie? Czy teraz to widzisz?

Horoskop na październik - Wodnik (20 stycznia - 18 lutego) Twoja siła zasługuje na uznanie. Zamknij oczy. Otwórz je i spójrz w niebo. Widzisz to?

Horoskop na październik - Ryby (19 lutego - 20 marca)To tyle. To koniec i początek. Kolejny cykl zaczyna się od nowa. Tym razem będzie trwać wiecznie, a ty to zobaczysz. Czy już widzisz?

[denimixart]

Gwiazdy na niebie, Migoczą jak łzy samotne, W ciemności nocy.

[wyslijciepomoc]

kochanie,

chciałabym, żeby te słowa dotarły do ciebie tak jak ty dotarłaś do mnie. już kiedyś ci powiedziałam, że jesteś moim promyczkiem, który pokazał mi jaśniejsze strony świata. chce się z tobą podzielić tym co się dzieje w moim sercu - oceanie niezmierzonej miłości. mimo tego, że jesteśmy teraz obok siebie wiem jak to lubiłaś więc nie będę ci tego odbierać. dziękuję ci za każdą sekundę, która mi poświęcasz, za każdy uśmiech, łzę czy krzyk. dziękuję ci, że dalej tkwisz u mego boku. twoja obecność jest dla mnie jak magiczny dotyk, który sprawia, że świat staje się jasny i pełen koloru. Kiedy spojrzałam pierwszy raz w twoje oczy coś się we mnie zmieniło. czułam jak coś tańczy w moim brzuchu. tak jest do dzisiaj kiedy cię widzę. uczucie, które we mnie budzisz jest jak kwiat, który z każdą chwilą coraz bardziej się rozrasta. stałam się ćmą, która lgnie do ciebie jak do światła. Miłość, którą do Ciebie czuję, przypomina mi o najpiękniejszych melodiiach, jakie kiedykolwiek znała ludzkość. To nie tylko emocje, to symfonia serc, które biją wspólnym rytmem. Twoje gesty, uśmiechy, każde słowo, które wypowiadasz, są jak nuty tworzące tę piękną melodię naszej miłości. Nawet w chwilach ciszy, gdy patrzymy sobie prosto w oczy, słyszę ten melodyjny dźwięk, który sprawia, że nasze serca tańczą razem. często zastanawiam się, czy istnieje coś głębszego niż ta miłość, którą do ciebie czuję. przechodzimy przez życie, podnosząc się z upadków, śmiejąc się z radości, a każdy wspólny krok zbliża nas jeszcze bardziej. jesteśmy jak dwie gwiazdy na nocnym niebie, które mimo odległości zawsze pozostają ze sobą złączone blaskiem.

nasza historia to nie tylko zbiór wspomnień, to także obietnica przyszłości, która rozkwita przed nami jak najpiękniejszy ogród pełen kwiatów. niech nasza miłość rośnie i kwitnie, jak najpiękniejsze kwiaty. wiem, że słowa te mogą być tylko niewielkim odbiciem tego, co czuje moje serce. jednak wierzę, że miłość nasza jest tak potężna, że nawet najpiękniejsze słowa są w stanie tylko trochę ją oddać. Skarbie, kocham Cię z całego serca i zawsze będę gotowa iść razem z Tobą przez życie.

kocham cię

[too-much-imagination]

Do Ludwika Szpitznagla

Ludwiku!... jak dwie gwiazdy podobne na niebie, Wiecznie nieznana siła oddala od siebie, Tak i my na tej świata rozległej przestrzeni, Choć myślą, sercem blizcy — losem rozłączeni.

 Wkrótce, gdy ci na morzu jutrzenka zaświeci, Kiedy usłyszysz w żaglach lekkie wiatru tchnienie, Pomyśl, że to ostatnie przyjaźni westchnienie, Które na skrzydłach myśli aż za tobą leci.

Jeden, jeden nam tylko skarb teraz zostaje: Myśl, która nie zna tamy i za sercem płynie; Ona ciebie przeniesie w twe rodzinne kraje, A mnie na brzegi Nilu, w Afryki pustynie.

Pozwól więc, pozwól bujać swojej wyobraźni, Poświęć chwilę wspomnieniom i szczerej przyjaźni. Niestety, jak dwie gwiazdy podobne na niebie, Wiecznie nas przeznaczenie oddali od siebie.

~ Juliusz Słowacki

[zegarmistrzswiatlapurpurowy]

Oddychasz za mnie…

niczym respirator.

Leżę na dnie,

a płuca nie działają.

Wybudzenie mnie ze śpiączki…

- lekarze twierdzą, że mam ledwie kilka procent szans.

Ponadto obrzęk mózgu i pomiar gorączki…

Fatalny wynik. Więc na mnie czas?

W końcu, co to za życie? Pora go odłączyć.

Albo Ciebie.

Na pewno któreś z nas…

będzie kontemplować drugie z góry tak,

jak gwiazdy na niebie.

Nie przyszło mi nigdy do głowy, żeby cię wykorzystać.

Ledwie się narodziło, a już gaśnie szczęście;

chwilę poczekać (o ironio) - i po problemie.

Także w agonii przed Tobą; bez przyszłości ani pożytku…

skowyczę.

Jednak jeżeli przeżyję.

Może minie rok,

poniewczasie zapomnisz moje imię…

- zrobisz dalekosiężny krok.

Ja zapewne zawsze już będę pamiętał tamtą rudą dziewczynę;

albo zapomnę grając w rosyjską ruletkę, gdy już kupię broń.

Wtedy nabędę cel istnienia…

lub dziurawą skroń

- w samotności to bez znaczenia

[nazwijmnie]

Gwiazdy na niebie mnie rozpraszają.

[word-in-hiddenness]

unrequited love.

W cieniach serca, tajemnicza gra, Wiem, że to nie jest droga dla mnie. Twoje słowa jak trujący kwiat, Wokół Nas to nie jest rajski kraj.

Twoje uśmiechy zatruwają mój sen, A uczucia wokół jak wąż owija się. Czy kiedyś odnajdę spokój w sercu mego cienia? Czy kiedyś zrozumiem, co to prawdziwa miłość znaczy?

Twoje obietnice zgasły jak gwiazdy na niebie, Wszystko, co zbudowaliśmy, przepadło w czeluściach nocy. Ale wciąż Cię noszę w sercu, choć to boli, Niespełniona miłość, tak trudno się uwolnić od Ciebie.

Twoje dotknięcie, to ognisty dotyk, Który pozostawił blizny na mojej duszy. Teraz czas, by wyrwać się z tego pułapu, Niespełniona miłość, od Ciebie muszę uciec.

[twojtesc]

Gwiazdy płoną na niebie

Wiesz jak mowia

Wszedzie sobrze ale w domu najlepiej

Noca najlepiej